2014-06-22

O tremor

LA LLUVIA
como una lengua de prensiles musgos,
parece recorrerme,
buscarme la cerviz,
bajar,
lamer el eje vertical,
contar el número de vértebras
que me separan de tu cuerpo ausente.

                             (...)

José Ángel Valente: Mandorla.

2014-06-19

Tercera poesía vertical

DETENER la palabra
un segundo antes del labio,
un segundo antes de la voracidad compartida,
un segundo antes del corazón del otro,
para que haya por lo menos un pájaro
que puede prescindir de todo nido.

El destino es de aire.
Las brújulas señalan uno solo de sus hilos,
pero la ausencia necesita otros
para que las cosas sean
su destino de aire.

La palabra es el único pájaro
que puede ser igual a su ausencia.

                                     ROBERTO JUARROZ.

Taka taka

               Acabo de botar unhas risas cunha ocurrencia de Facebook: a selección que xogaba ao tiki taka agora xoga ao taka taka. O inxenio da xente sempre é sorprendente.

2014-06-16

Un lugar no mundo

 
 
Despois da miña terra, ista sería a miña segunda opción. 

Balada do que non volta

VENÍA hacía mí por la sonrisa
Por el camino de su gracia
Y cambiaba las horas del día
El cielo de la noche se convertía en el cielo del amanecer
El mar era un árbol frondoso lleno de pájaros
Las flores daban campanadas de alegría
Y mi corazón se ponía a perfumar enloquecido

                          (...)


Vicente Huidrobo: El ciudadano del olvido.

2014-06-15

Farta

               Algúns confunden ser educados con outras cousas ... Estou farta de que algún me deixe comentarios inadecuados en Facebook. Algunhas veces non compensa ser como son.

2014-06-11

A viaxe

                                   II

                                  (...)

A nosa alma é un pailebote na busca da súa Icaria;
Unha voz atronadora na ponte: "Abre o ollo!";
Unha voz da gabia, ardente e tola, berra:
"Amor ... gloria ... felicidade!"  Inferno, ti es un escollo!

                                  (...)


                                 Baudelaire: As flores do mal.


A soidade

              A túa soidade póboase de pantasmas e de páxinas en branco que quixeras escribir mais hai algo que che impide facelo.

2014-06-09

Resignada

               Resignada a tomar medicación... Hoxe enriba do que xa tomo, teño que comenzar con antibióticos. Como boa paciente claudico, asumo todo o que me din e fago caso; nisto si que son disciplinada.

2014-06-08

Sempre ...


 
W.W.: Calamus.
 
Oh amor eterno e finalmente ancorado! Oh, muller a quen amo!
Oh noiva! oh esposa! máis irresistible do que podo dicir, os meus pensamentos en vós!
Entón, separado, incorpóreo, ou reencarnado,
Etéreo, a derradeira realidade atlética, o meu consolo,
Ascendo, floto nas rexións do teu amor, oh home,
Oh compañeiro da miña vida errante.
 
 

2014-06-07

Loafe with me ...

Loafe with me on the grass, loose the stop from your throat,
Not words, not music or rhyme I want, not custom or lecture, not even the best,
Only the lull I like, the hum of your valved voice.

                                      (...)

                          W.W. : Songs of myself.


Entrégate comigo sobre a herba, solta o freo da túa gorxa,
Non quero verbas, nin música, nin versos, nin costumes, nin conferencias, nin siquera as mellores,
Só quero o teu arrolo, o asubio da túa graduada voz.

                         

2014-06-06

Na procura de acertos ...

               Procuro acertar co lugar; o vento me aspira no seu remuiño e lánzame a ese agocho indefinido e feliz no que habito cada día, tendo sempre presente o teu poemario ... 

2014-06-04

Enxendrado ...

               Fuches enxendrado nun soño... Non había imaxes de ti e non podías estar noutro esquema de representación que non fose o meu ... Estabas na calor e na humidade presente, atemporal, mergullado en min, nas sombras cincentas desta terra e nos neboerios de Ávalon.

Centro Europa


2014-06-03

O teu nome

              O teu nome ... a desorde que en min provoca ...
                                                                                  
             

2014-06-02

Outro día no eido persoal

               Hoxe, outro día como calquer outro, agás pola titoría que tiven coa mestra da pequena. Paréceme unha persoa cordial, tímida como a nena e como eu (inda que cos anos temos recursos para desenvolvernos socialmente), e sobre todo boa persoa. Como sempre, a pequena pórtase ben e fala pouco e eu prefiro que siga sendo así. Este día tan só pasará a historia da miña biografía por medio deste blogue; para pasar á Historia tería que ser Borbón e abdicar para conseguir que a nosa monarquía sobreviva algo máis.
               Eu tan só me conformo con vivir que xa é bastante, e disfrutar das cousas cotidiáns.

Día para a Historia

2014-06-01

Cousiñas ...

                 O máis fermoso está na maneira que posuimos de ollar.