Voces proféticas

                Estiven ausente no camiño desértico das emocións, cando xa non estabas eiquí. O estiven, do mesmo xeito, cando os meteoritos caían enriba de nós; quizáis devastadores ás veces ... Entón, ese sentimento facía que o universo se desdibusaxe, cando o teu ollar non chegaba a ser latexo febril   - latexo lunar -   no meu ceo ... E, de súpeto, chegaron as voces proféticas que se converteron en constelacións e ti no meu derradeiro e único tesouro.

Ías seguindo ...

               Ías seguindo as variacións da tentación ... inalcanzable quizáis.

Composteleando ...

 

 

 

 

Parar o tempo

               Parei o tempo interminablemente longo, da vida interminablemente breve ... ata chegar a ti.

A Quinta da Torre

 

 

 

 

 

 

 

 

A Quinta da Torre, Lanhelas. Portugal. 

No vento ...

               No vento están as verbas que percorren tódolos recunchos do meu corpo, paseniñamente; non podo verbalizalas xa que fuxirían do meu carón ... e ti con elas.

Nas alturas ...

 

Nas alturas percibimos a realidade doutro xeito. 

Feitos en España: Estefanía Marco.