A pel marmórea

A núa e marmórea pel
que visita outras mornas...


                (...)


A túa pel que habitou,
esvarándose paseniñamente nos periplos cara a Ítaca,
noutro tempo,
                     nalgures,
                                   de nordés
armada,                                                                                               
dicindo verdades
                     e argallando ficcións.


               (...)